Lítið um björgunaraðgerðir

Aðeins tvö skilaboð um framleiðslu kvikmynda hafa komið fram eftir fund Kvikmyndamiðstöðvar Íslands nú í byrjun desember. Þetta átti að vera samráðsfundur, og líklega tækifæri til að skiptast á skoðunum. En þessi tvö skilaboð eru að finna á logs.is helgina 4-5 desember sl.

Í fyrri skilaboðum er sitt lítið af hverju sem telst ágæt skynsemi, nema hvað sá penni getur ekki setið á sér og haldið áfram þessum lúmska áróðri að kvikmyndgerðarmenn sem fram komu eftir ca. 1990 eru yfirleitt kjánar. Hroki getur stundum verið skemmilega vitlaus, og ég verð að viðurkenna mér finnst þessi típa af hroka vera það. Hann – þessi típa af hroka – er eitt af því fáa skemmtilega sem hefur komið frá þessu gamla gengi kvikmyndagerðarmanna.

Höfundur seinni skilaboðanna er kunnur fyrir að hafa sömu skoðanir og þeir sem sitja við völd hverju sinni, og engu við það að bæta svo sem.

En það sem er eftirtektarvert er: þetta er allt og sumt.

Ég finn ekki orð meir um þennan fund eða þessi aðkallandi stefnumál á íslenskum síðum.

Ekkert kemur frá forstöðumanni miðstöðvarinnar og ekki orð frá ráðgjöfum sem eru ráðnir uppá það að hafa “kunnáttu á sviði kvikmyndagerðar”.

Og ekki eru fleiri framleiðendur eða fagmenn að láta í sér heyra, enda ekki margir reiðubúnir til að fara útí björgunaraðgerðir fyrir Kvikmyndamiðstöðina einsog komið er. En það er samt enn mannfræðistúdía hvers vegna sumir eiga erfitt með, eða vilja ekki trúa því, að Kvikmyndamiðstöð Íslands hefur ítrekað brotið lög landsins.